تبخال چشم چیست؟

تبخال چشم چیست؟

تبخال چشم، یک التهاب دردناک ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است که می تواند قرنیه، ملتحمه یا هر دو را درگیر کند. علائم این بیماری شامل درد، قرمزی، تورم، ترشحات، حساسیت به نور و مشکلات بینایی است. تبخال چشم با داروهای ضد ویروسی و در برخی موارد استروئیدی درمان می شود. پیشگیری از این بیماری با اجتناب از تماس با افراد مبتلا، شستشوی مرتب دست ها و عدم به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی امکان پذیر است. مراجعه به موقع به پزشک در صورت بروز علائم، برای جلوگیری از عوارض جدی مانند زخم قرنیه، ضروری است.

تبخال چشم: التهاب دردناک ناشی از ویروس

تبخال چشم، که به آن کراتوکونژوکتیویت هرپسی نیز می‌گویند، یک عفونت چشمی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است. این ویروس همان ویروسی است که باعث تبخال دهان می‌شود. تبخال چشم می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد و در برخی موارد، اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات جدی بینایی شود.

انواع تبخال چشم:

دو نوع اصلی تبخال چشم وجود دارد:

  • کراتیت هرپسی: این نوع تبخال به قرنیه، لایه شفاف جلوی چشم، حمله می‌کند.
  • ورم ملتحمه هرپسی: این نوع تبخال به ملتحمه، غشای نازکی که سطح چشم و پلک‌ها را می‌پوشاند، حمله می‌کند.

علائم تبخال چشم:

علائم تبخال چشم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • درد چشم: این درد می‌تواند از خفیف تا شدید باشد و ممکن است تیرانداز یا ضربانی باشد.
  • قرمزی چشم: قرمزی چشم ممکن است در پلک‌ها و ملتحمه نیز دیده شود.
  • تورم چشم: پلک‌ها و غشای ملتحمه ممکن است متورم شوند.
  • ترشحات چشم: ممکن است از چشم ترشحات آبکی یا چرکی خارج شود.
  • حساسیت به نور: ممکن است فرد نسبت به نور روشن حساسیت پیدا کند.
  • مشکلات بینایی: ممکن است بینایی فرد تار، مبهم یا دوبین شود.

علل تبخال چشم:

تبخال چشم توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. این ویروس می‌تواند از طریق تماس با ترشحات چشم یا دهان فرد مبتلا به تبخال، به چشم منتقل شود. HSV می‌تواند از طریق تماس با اشیاء آلوده مانند حوله یا دستمال نیز منتقل شود.

عوامل خطر تبخال چشم:

برخی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به تبخال چشم هستند، از جمله:

  • افرادی که قبلاً به HSV مبتلا شده‌اند: اگر قبلاً به تبخال دهان یا تبخال تناسلی مبتلا شده‌اید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تبخال چشم هستید.
  • افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند: اگر سیستم ایمنی ضعیف دارید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تبخال چشم هستید.
  • افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند: استفاده از لنزهای تماسی خطر ابتلا به تبخال چشم را افزایش می‌دهد.

تشخیص تبخال چشم:

پزشک می‌تواند با معاینه چشم و بررسی سابقه پزشکی شما، تبخال چشم را تشخیص دهد. پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص، آزمایشاتی مانند نمونه‌گیری از ترشحات چشم یا آزمایش خون را تجویز کند.

درمان تبخال چشم:

تبخال چشم با داروهای ضد ویروسی درمان می‌شود. این داروها می‌توانند به صورت قرص، قطره چشم یا پماد تجویز شوند. داروهای ضد ویروسی می‌توانند به کاهش علائم تبخال چشم و کوتاه کردن دوره عفونت کمک کنند.

در برخی موارد، ممکن است برای کاهش التهاب و درد از داروهای استروئیدی نیز استفاده شود.

پیشگیری از تبخال چشم:

هیچ راهی برای پیشگیری کامل از تبخال چشم وجود ندارد. با این حال، می‌توانید با انجام اقدامات زیر، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید:

  • از تماس با افراد مبتلا به تبخال دهان یا تبخال تناسلی خودداری کنید.
  • دست‌های خود را به طور مکرر با آب و صابون بشویید، به خصوص بعد از تماس با فرد مبتلا به تبخال.
  • از به اشتراک گذاشتن حوله، دستمال یا سایر وسایل شخصی با افراد دیگر خودداری کنید.
  • اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، لنزها را به طور صحیح تمیز و ضدعفونی کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:

اگر هر یک از علائم تبخال چشم را دارید، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. درمان زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.

عوارض تبخال چشم:

اگر تبخال چشم به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

  • زخم قرنیه: زخم قرنیه می‌تواند باعث درد، قرمزی و تاری دید شود.