اختلال هراس نوعی اختلال اضطرابی است که با حملات ناگهانی ترس و وحشت شدید مشخص می شود. این حملات که "حمله هراس" نامیده می شوند، می توانند بدون هیچ گونه هشدار قبلی رخ دهند و با علائم جسمی و روانی متعددی مانند تپش قلب، تنگی نفس، لرزش، تعریق، حالت تهوع، سرگیجه، ترس از مرگ و احساس جدا شدن از واقعیت همراه باشند.
همه چیز درباره بیماری پنیک
مقدمه
اختلال هراس، که به آن اختلال وحشت زدگی نیز گفته می شود، نوعی اختلال اضطرابی است که با حملات ناگهانی ترس و وحشت شدید مشخص می شود. این حملات که به آنها "حمله هراس" نیز گفته می شود، می توانند بدون هیچ هشدار قبلی رخ دهند و با علائم جسمی و روانی متعددی همراه باشند.
علائم اختلال هراس
علائم حمله هراس می تواند بسیار ترسناک باشد و اغلب شامل موارد زیر است:
- ترس ناگهانی و شدید: احساس ترس شدید و قریب الوقوع که گویی اتفاق وحشتناکی در حال رخ دادن است.
- تپش قلب: افزایش ناگهانی ضربان قلب
- تنگی نفس: احساس تنگی نفس یا نفس نفس زدن
- لرزش: لرزش بدن
- عرق کردن: تعریق ناگهانی و شدید
- حالت تهوع یا استفراغ: احساس تهوع یا استفراغ
- سرگیجه یا احساس سبکی سر: احساس سرگیجه یا سبکی سر
- احساس جدا شدن از واقعیت یا خود: احساس جدا شدن از واقعیت یا احساس غریبه بودن با خود
- ترس از مردن: ترس از اینکه ممکن است در حال مرگ یا از دست دادن کنترل باشند
حمله هراس معمولاً به طور ناگهانی شروع می شود و در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد و حدود 5 تا 30 دقیقه طول می کشد.
شیوع اختلال هراس
اختلال هراس یکی از شایع ترین اختلالات سلامت روان است و حدود 2 تا 3 درصد از افراد در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. این بیماری بیشتر در زنان شایع است و معمولاً در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود.
علل اختلال هراس
علت دقیق اختلال هراس ناشناخته است، اما believed to be a combination of genetic and environmental factors.
- عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی اختلال هراس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
- عوامل محیطی: برخی از رویدادهای زندگی، مانند تروما یا تجربه استرس شدید، می تواند خطر ابتلا به اختلال هراس را افزایش دهد.
- اختلالات مغزی: برخی تحقیقات نشان می دهد که اختلال هراس ممکن است با ناهنجاری در عملکرد برخی از قسمت های مغز مرتبط باشد.
تشخیص اختلال هراس
تشخیص اختلال هراس بر اساس معاینه پزشکی، سابقه پزشکی و ارزیابی روانشناختی انجام می شود. در طول معاینه پزشکی، پزشک برای رد هرگونه علت جسمی احتمالی علائم، مانند بیماری قلبی یا مشکلات تیروئید، آزمایشاتی را انجام می دهد.
درمان اختلال هراس
اختلال هراس با ترکیبی از درمان و دارو قابل درمان است.
- درمان: درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی درمان است که به افراد مبتلا به اختلال هراس کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را شناسایی و تغییر دهند. CBT می تواند بسیار موثر در درمان اختلال هراس باشد.
- دارو: داروهایی مانند داروهای ضد اضطراب و داروهای ضد افسردگی می توانند برای کاهش علائم اختلال هراس تجویز شوند.
پیش آگهی اختلال هراس
با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به اختلال هراس می توانند علائم خود را کنترل کرده و زندگی عادی و پرباری داشته باشند.
چگونه می توان به فرد مبتلا به اختلال هراس کمک کرد
اگر کسی که می شناسید به اختلال هراس مبتلا است، می توانید کارهای زیادی برای کمک به او انجام دهید:
- حمایت عاطفی: به حرف های او گوش دهید و به او اطمینان دهید که تنها نیست.
- تشویق به دنبال کمک حرفه ای: به آنها کمک کنید تا با یک متخصص بهداشت روان تماس بگیرند و درمان لازم را دریافت کنند.
- کمک به آنها در مدیریت علائم: به آنها کمک کنید تا راهبردهای مقابله ای برای مدیریت علائم خود مانند تکنیک های آرامش بخش را بیاموزند.
- صبر و شکیبایی: به یاد داشته باشید که بهبودی از اختلال هراس زمان می برد. صبور و حامی باشید.
مواردی که باید به آنها توجه داشت
اگر هر یک از علائم اختلال هراس را تجربه می کنید، مهم است که در اسرع وقت به دنبال کمک حرفه ای باشید. درمان زودهنگام می تواند به شما کمک کند تا علائم خود را کنترل