اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) در بزرگسالی نیز می‌تواند ادامه داشته باشد و بر زندگی فرد در زمینه‌های مختلف تأثیر بگذارد.
پیش فعالی در بزرگسالان: رقص بی وقفه ذهن و بدن
اختلال کم‌توجهی - بیش‌فعالی (ADHD) که بیشتر با نام "بیش فعالی" شناخته میشود، اختلالی شایع در دوران کودکی است که بسیاری تصور می‌کنند با گذر زمان از بین می‌رود. اما واقعیت این است که ADHD می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد و بر زندگی فرد در زمینه‌های مختلف از جمله شغل، تحصیل، روابط و سلامت روان تأثیر بگذارد.
علائم بیش فعالی در بزرگسالان
اگرچه علائم ADHD در بزرگسالان می‌تواند با علائم دوران کودکی متفاوت باشد، اما به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
1. بی‌توجهی:
- مشکل در تمرکز و توجه به جزئیات
- به راحتی حواسشان پرت میشود
- فراموشی و گم کردن وسایل
- مشکل در پیروی از دستورالعمل‌ها
- مشکل در گوش دادن به دیگران
- غرق شدن در افکار خود
2. بیش فعالی:
- بی‌قراری و وول خوردن مداوم
- صحبت کردن بیش از حد
- مشکل در صبر کردن در صف یا در هنگام مکالمه
- احساس نیاز به حرکت مداوم
- مشکل در آرامش و سکوت نشستن
3. تکانشگری:
- تصمیم‌گیری‌های ناگهانی و بدون فکر
- صحبت کردن بدون نوبت یا قطع کردن صحبت دیگران
- به خطر انداختن خود و دیگران
- مشکل در کنترل خشم
- بی‌صبری و زودآشفتگی
تفاوت علائم ADHD در بزرگسالان و کودکان:
- کاهش شدت بیش فعالی: در بزرگسالان، ممکن است hyperactivity کودکی به صورت بی‌قراری، احساس بی‌قراری و عدم توانایی در آرامش ساکن ماندن تظاهر کند.
- افزایش مشکلات عاطفی: بزرگسالان مبتلا به ADHD بیشتر در معرض اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین و سوء مصرف مواد هستند.
- مشکلات در سازماندهی و مدیریت زمان: این افراد ممکن است در برنامه‌ریزی، اولویت‌بندی وظایف و مدیریت زمان خود مشکل داشته باشند.
- مشکلات در روابط: بی‌توجهی، بی‌نظمی و تکانشگری می‌تواند منجر به مشکلاتی در روابط با همسر، خانواده و دوستان شود.
تشخیص ADHD در بزرگسالان:
تشخیص ADHD در بزرگسالان می‌تواند دشوار باشد، زیرا علائم آن می‌توانند با سایر اختلالات مانند اختلال اضطرابی، اختلال خلقی یا اختلالات یادگیری اشتباه گرفته شوند. پزشک برای تشخیص ADHD از مصاحبه، پرسشنامه و معاینات بالینی استفاده می‌کند.
درمان ADHD در بزرگسالان:
درمان ADHD در بزرگسالان معمولاً شامل ترکیبی از دارو درمانی و رفتار درمانی است.
- دارو درمانی: داروهای محرک مانند ریتالین و Adderall می‌توانند به بهبود تمرکز، کاهش بی‌قراری و کنترل رفتار تکانشی کمک کنند.
- رفتار درمانی: این نوع درمان به افراد مبتلا به ADHD مهارت‌های مقابله‌ای برای مدیریت علائم خود، سازماندهی زندگی و ایجاد روابط سالم را آموزش می‌دهد.
زندگی با ADHD در بزرگسالان:
اگرچه ADHD می‌تواند چالش‌های زیادی را برای فرد مبتلا به آن ایجاد کند، اما با تشخیص و درمان مناسب، می‌توان علائم را کنترل و یک زندگی سالم و پربار داشت.
نکاتی برای مدیریت ADHD در بزرگسالان:
- داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
- به طور مرتب با پزشک خود ملاقات کنید.
- از رفتار درمانی استفاده کنید.
- یک برنامه روزانه منظم داشته باشید.
- محیط کار و زندگی خود را سازماندهی کنید.
- ورزش منظم داشته باشید.
- از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند یوگا یا مدیتیشن استفاده کنید.
- به گروه‌های حمایتی بپیوندید.
به یاد داشته باشید:
شما تنها نیستید. ADHD یک اختلال شایع است و می‌توان با کمک و حمایت مناسب بر آن غلبه کرد.