دررفتگی کتف و شانه زمانی رخ میدهد که استخوان بازو از جای خود خارج شود و با درد شدید، تغییر شکل شانه و محدودیت حرکتی همراه است. این آسیب معمولاً در اثر ضربه یا حرکات شدید بازو ایجاد میشود. درمان دررفتگی شامل جا انداختن مفصل، دارو درمانی، بیحرکتی، فیزیوتراپی و در برخی موارد جراحی است. برای کاهش خطر دررفتگی، گرم کردن قبل از ورزش، تقویت عضلات شانه و استفاده از تجهیزات محافظتی توصیه میشود.
درمان دررفتگی کتف و شانه: راهنمای کامل
دررفتگی کتف و شانه زمانی رخ میدهد که سر استخوان بازو از حفره گلنوئید، که بخشی از استخوان کتف است، خارج شود. این آسیبدیدگی معمولاً در اثر ضربه مستقیم یا حرکات شدید بازو ایجاد میشود و با درد شدید، تغییر شکل شانه و محدودیت حرکتی همراه است.
علائم دررفتگی کتف و شانه
- درد شدید: یکی از بارزترین علائم دررفتگی شانه است که ممکن است در کل بازو و شانه احساس شود.
- تغییر شکل شانه: شانه ظاهری غیر طبیعی پیدا میکند و ممکن است یک برآمدگی در جلو یا پشت شانه مشاهده شود.
- محدودیت حرکتی: حرکت دادن شانه در جهات مختلف با درد و مشکل همراه است.
- تورم و کبودی: در اطراف مفصل شانه ممکن است تورم و کبودی ایجاد شود.
- بیحسی یا ضعف: در برخی موارد، ممکن است در دست و انگشتان احساس بیحسی یا ضعف شود.
علل دررفتگی کتف و شانه
- ضربه مستقیم: ضربه مستقیم به شانه، مانند افتادن روی بازو یا برخورد با یک جسم سخت، میتواند باعث دررفتگی شود.
- حرکات شدید بازو: حرکات ناگهانی و شدید بازو، مانند پرتاب توپ یا افتادن از ارتفاع، نیز میتواند به دررفتگی منجر شود.
- شُل بودن مفصل شانه: افرادی که مفصل شانه شلی دارند، بیشتر مستعد دررفتگی هستند.
- تروما: تصادفات رانندگی، ورزشهای پر برخورد و سایر حوادث میتوانند باعث دررفتگی شانه شوند.
تشخیص دررفتگی کتف و شانه
پزشک برای تشخیص دررفتگی شانه، ابتدا بیمار را معاینه فیزیکی میکند. سپس ممکن است برای تایید تشخیص و بررسی وجود شکستگیهای همراه، از روشهای تصویربرداری مانند رادیوگرافی استفاده کند.
درمان دررفتگی کتف و شانه
درمان دررفتگی شانه به عوامل مختلفی از جمله شدت آسیب، سن بیمار و فعالیتهای روزانه او بستگی دارد. روشهای درمانی معمولاً عبارتند از:
- جایگذاری مفصل: در بسیاری از موارد، پزشک میتواند با یک مانور خاص، سر استخوان بازو را به جای خود برگرداند. این روش معمولاً تحت بیحسی موضعی انجام میشود.
- دارو درمانی: برای کاهش درد و التهاب، داروهای ضد درد و ضد التهاب تجویز میشود.
- بیحرکتی: پس از جااندازی مفصل، معمولاً از آویز یا بانداژ برای بیحرکت کردن شانه استفاده میشود.
- فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی نقش مهمی در بهبود دامنه حرکتی، تقویت عضلات و بازگرداندن عملکرد شانه دارد.
- جراحی: در برخی موارد، مانند دررفتگیهای مکرر یا آسیبهای همراه، ممکن است جراحی لازم باشد.
مراقبتهای خانگی پس از درمان
- استراحت: به شانه آسیبدیده استراحت دهید و از انجام فعالیتهای سنگین خودداری کنید.
- یخگذاری: برای کاهش تورم و درد، هر چند ساعت یکبار یک کیسه یخ پیچیده شده در پارچه را به مدت 15 تا 20 دقیقه روی شانه قرار دهید.
- دارو درمانی: طبق دستور پزشک، داروهای تجویز شده را مصرف کنید.
- فیزیوتراپی: به طور منظم به جلسات فیزیوتراپی مراجعه کنید.
پیشگیری از دررفتگی کتف و شانه
- گرم کردن قبل از ورزش: قبل از انجام هرگونه فعالیت ورزشی، به خصوص ورزشهایی که شامل حرکات پرتابی یا چرخشی هستند، به خوبی بدن خود را گرم کنید.
- تقویت عضلات شانه: انجام تمرینات تقویتی برای عضلات شانه میتواند به افزایش ثبات مفصل و کاهش خطر دررفتگی کمک کند.
- استفاده از تجهیزات محافظتی: در هنگام انجام ورزشهای پر برخورد، از تجهیزات محافظتی مناسب استفاده کنید.
توجه: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه اطلاعرسانی دارد و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی تلقی شود. در صورت بروز هرگونه مشکل، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
کلمات کلیدی: دررفتگی کتف، دررفتگی شانه، درمان دررفتگی، علائم دررفتگی، علل دررفتگی، فیزیوتراپی شانه، جراحی شانه
توجه: برای افزایش کیفیت مقاله، میتوانید بخشهای زیر را به آن اضافه کنید:
- عوارض دررفتگی شانه: مانند آسیب به عصب، پارگی رباط و آسیب به غضروف.
- تشخیص افتراقی: یعنی تشخیص دادن دررفتگی شانه از سایر بیماریهایی که علائم مشابه دارند، مانند شکستگی شانه یا بورسیت.
- انواع دررفتگی شانه: مانند دررفتگی قدامی، خلفی و تحتی.
- عوامل خطر: مانند شل بودن رباطها، سابقه دررفتگی قبلی و برخی بیماریهای سیستمیک.
با اضافه کردن این بخشها، مقاله شما جامعتر و مفیدتر خواهد بود.